کیفیت خواب ممکن است بر پوست تأثیر بگذارد

کلید جوان‌تر به نظر رسیدن زنان ممکن است استفاده از کرم ضد پیری فوق‌العاده گران‌قیمت نباشد، بلکه ممکن است بیشتر چشم بسته شود. در یک کارآزمایی بالینی اخیر، پزشکان دانشمندان در مرکز پزشکی مورد بیمارستان دانشگاه (UH) دریافتند که کیفیت خواب بر عملکرد پوست و پیری تأثیر می گذارد. این مطالعه که توسط Estée Lauder انجام شد، نشان داد که افراد کم خواب علائم پیری پوست را افزایش داده و از انواع عوامل استرس زای محیطی مانند اختلال در سد پوست یا اشعه ماوراء بنفش (UV) بهبود می یابند. افراد کم خواب نیز ارزیابی بدتری از پوست و ظاهر صورت خود داشتند.

تیم تحقیقاتی به رهبری محقق اولیه Elma Baron، MD، داده‌های خود را در بهار امسال در نشست بین‌المللی درماتولوژی تحقیقاتی در ادینبورگ، اسکاتلند در چکیده‌ای با عنوان «اثرات کیفیت خواب بر پیری و عملکرد پوست» ارائه کردند.

مطالعه ما اولین مطالعه ای است که به طور قطعی نشان می دهد که خواب ناکافی با کاهش سلامت پوست مرتبط است و پیری پوست را تسریع می کند. دکتر بارون، مدیر مرکز مطالعات پوست در مرکز پزشکی UH Case و دانشیار پوست در دانشکده دانشگاه کیس وسترن رزرو، گفت: زنان کم خواب علائم پیری زودرس پوست و کاهش توانایی پوست آنها برای بهبودی پس از قرار گرفتن در معرض آفتاب را نشان می دهند. پزشکی خواب ناکافی به یک اپیدمی جهانی تبدیل شده است. در حالی که کمبود خواب مزمن با مشکلات پزشکی مانند چاقی، دیابت، سرطان و نقص ایمنی مرتبط است، اثرات آن بر عملکرد پوست قبلا ناشناخته بوده است.

پوست به عنوان یک مانع مهم در برابر عوامل استرس زای خارجی مانند سموم محیطی و آسیب DNA ناشی از خورشید عمل می کند. تیم تحقیقاتی تصمیم گرفتند تا تعیین کنند که آیا عملکرد و ظاهر پوست نیز تحت تأثیر کیفیت خواب است که برای رشد و تجدید سیستم ایمنی و فیزیولوژیکی بدن حیاتی است یا خیر.

این مطالعه شامل 60 زن قبل از یائسگی بین 30 تا 49 سال بود که نیمی از شرکت‌کنندگان در گروه خواب بی‌کیفیت قرار داشتند. این طبقه بندی بر اساس میانگین مدت خواب و شاخص کیفیت خواب پیتسبورگ (PSQI)، یک ارزیابی استاندارد کیفیت خواب مبتنی بر پرسشنامه انجام شد. این مطالعه شامل ارزیابی بصری پوست و شرکت در چندین آزمایش چالش پوستی غیرتهاجمی از جمله قرار گرفتن در معرض نور UV و اختلال در سد پوستی بود. علاوه بر این، شرکت کنندگان یک گزارش خواب را برای یک هفته پر کردند تا مدت زمان خواب را کمی کنند.

محققان تفاوت های آماری معنی داری بین خواب خوب و بی کیفیت پیدا کردند. با استفاده از سیستم امتیازدهی پیری پوست SCINEXA، افرادی که با کیفیت پایین می‌خوابیدند، علائم افزایش یافته پیری ذاتی پوست از جمله خطوط ریز، رنگدانه‌های ناهموار و شل شدن پوست و کاهش خاصیت ارتجاعی را نشان دادند. در این سیستم امتیاز بالاتر به معنای ظاهر پیرتر است. میانگین امتیاز در افراد با کیفیت خوب 2.2 در مقابل 4.4 در افراد با کیفیت پایین بود. آنها تفاوت معنی داری بین گروه ها در علائم پیری بیرونی که عمدتاً به قرار گرفتن در معرض نور خورشید نسبت داده می شود، مانند چین و چروک های درشت و کک و مک های آفتاب سوخته پیدا نکردند.

محققان دریافتند که افراد با کیفیت خوب به طور موثرتری از عوامل استرس زا به پوست بهبود می یابند. بهبودی پس از آفتاب سوختگی در افرادی که با کیفیت پایین می‌خوابیدند کندتر بود، به طوری که اریتم (قرمزی) در طی 72 ساعت بیشتر باقی می‌ماند، که نشان می‌دهد التهاب با کارایی کمتری برطرف می‌شود. آزمایش از دست دادن آب از طریق اپیدرمی (TEWL) در مقاطع زمانی مختلف برای تعیین توانایی پوست برای عمل به عنوان یک مانع موثر در برابر از دست دادن رطوبت مورد استفاده قرار گرفت. در اندازه‌گیری‌ها 72 ساعت پس از یک عامل استرس‌زای مانع پوستی (برداشتن نوار)، بازیابی خواب‌های با کیفیت خوب 30 درصد بیشتر از خواب‌های بی‌کیفیت بود (14 درصد در مقابل -6 درصد) که نشان می‌دهد آنها آسیب را سریع‌تر ترمیم می‌کنند.

علاوه بر این، افرادی که با کیفیت پایین می‌خوابند، به طور قابل‌توجهی بیشتر احتمال دارد که شاخص توده بدنی (BMI) بالاتری داشته باشند. به عنوان مثال، 23 درصد از افراد با کیفیت خوب چاق بودند در حالی که 44 درصد از افراد با کیفیت پایین چاق بودند. جای تعجب نیست که درک خود از جذابیت در افراد با کیفیت خوب (میانگین امتیاز 21 در ارزیابی خود) در مقایسه با افراد با کیفیت پایین (میانگین نمره 18) به طور قابل توجهی بهتر بود.